Na de vroeggeboorte en het overlijden van mijn eerste zoontje Ruben*, realiseerde ik me hoe kostbaar foto‘s zijn. Na zijn geboorte besloot ik dat dromen er zijn om te realiseren en niet om uit te stellen. “Volg je hart, in alles”. 

Fotograferen is voor mij het vastleggen van een moment. Een moment die je opnieuw kunt voelen en beleven wanneer je naar een foto kijkt. Mijn hart maakt een sprongetje wanneer ik emoties kan fotograferen of een liefdevol moment binnen een gezin. Soms groots, soms klein maar altijd dierbaar.

In 2012 is mijn dochter Tess geboren en in 2016 mijn zoon Finn. Wat glipt de tijd enorm hard door je vingers! De foto‘s die nu wél zijn gemaakt laten me even weer terug gaan in de tijd en laten me weer voelen hoe bijzonder die momenten rondom hun geboortes waren.

In 2013 heb ik samen met 2 collega’s Stichting Earlybirds Fotografie opgericht. Een stichting die zich belangeloos in zet om ouders met een prematuur geboren kindje een lichtpuntje te schenken in het ziekenhuis. Een liefdevolle fotoreportage waarbij het zo fijn is om je expertise als fotograaf te kunnen inzetten om deze gezinnen even een momentje te kunnen laten ontspannen.

Mijn drijfveer achter mijn fotografie is mijn zoontje Ruben*. Zijn extreme vroeggeboorte en overlijden hebben mij in 2012 doen besluiten om te starten als fotograaf. Een sprong in het diepe maar zo betekenisvol gebleken door de jaren heen. Mijn werk is mijn passie en alle gezinnen zijn de motor waarop ik beweeg.

Op de één of andere manier duik ik met gezinnen én fotografen al snel de diepte in en ontstaan er warme, krachtige en soms helende gesprekken. Ik fotografeer op gevoel en weet dat terug kunnen blikken op een bepaalde tijd belangrijk is. Terug blikken op een periode vol zonneschijn maar zeker ook wanneer er naast zonneschijn ook regenwolken zijn. Juist door terug te kunnen blikken zie je liefde, kracht en verwondering.